Ambulatory Blood Pressure Monitoring in Resistant Hypertension

ABPM constitutes a valuable tool in the diagnosis of RH. The identification of white coat RH and masked hypertension (which may fulfill or not the definition of RH) is of great importance in the clinical management of such patients. Moreover, the various ABPM components such as average BP values, circadian BP variability patterns, and ambulatory BP-derived indices, such as ambulatory arterial stiffness index (AASI), add significantly to the risk stratification of RH. Lastly, ABPM may indicate the need for implementation of specific therapeutic strategies, such as chronotherapy, that is, administration-time dependent therapy, and the evaluation of their efficacy

Hypertension: Renal Denervation: Hype After Initial Hope/Lessons to be Learned From its Fall/Other Methods Influencing the Autonomic Nervous System

The unexpected announcement of Symplicity HTN-3 trial by the sponsor company that renal sympathetic denervation (RDN) failed to meet its primary efficacy end-point at 6 months raised concerns regarding the extent of blood pressure (BP) lowering results of the procedure.1 But the answer to the “burning” question of whether we should stop research and clinical implementation of RDN based on the results of one trial needs a cautious approach

acquiT he contribution of MR Urography in imaging congenital malformations in children - preliminary results

 Magnetic resonance urography (MRU) is a fairly new technique which has been studied for the last 10 years. MRU offers increased spatial and temporal resolution and provides quantitative functional information on renal perfusion, excretion and drainage. This article presents the first results obtained from MRU studies in children in Northern Greece. 21 children (3-11 years old) diagnosed with congenital malformations were studied with MRU. A standardized protocol was created in order to make MRU feasible in everyday use, based on protocols suggested by other researchers. Both T1 and T2 weighted images were obtained using the following sequences: 2D Τ2-weighted fat saturation, 3D single shot fast spin-echo (SSFSE/RARE), 2D Radial SSFSE and T1-weighted gradient LAVA (3D SPGR). In 16 out of the 21 cases the MRU images and data agreed with the previous diagnosis based on radionuclide and ultrasound studies. In 5 cases MRU provided additional information, altering or even overruling the previous diagnosis. These 5 cases are presented in this article

Imaging of Left Main Coronary Artery; Untangling the Gordian Knot

Left Main Coronary Artery (LMCA) disease is considered a standout manifestation of coronary artery disease (CAD), because it is accompanied by the highest mortality. Increased mortality is expected, because LMCA is responsible for supplying up to 80% of total blood flow to the left ventricle in a right-dominant coronary system. Due to the significant progress of biomedical technology, the modern drug-eluting stents have remarkably improved the prognosis of patients with LMCA disease treated invasively. In fact, numerous randomized trials provided similar results in one- and five-year survival of patients treated with percutaneous coronary interventions (PCI) -guided with optimal imaging and coronary artery bypass surgery (CABG). However, interventional treatment requires optimal imaging of the LMCA disease, such as intravascular ultrasound (IVUS) and optical coherence tomography (OCT). The aim of this manuscript is to review the main pathophysiological characteristics, to present the imaging techniques of LMCA, and, last, to discuss the future directions in the depiction of LMCA disease.</p

Relationship of urine albumin excretion to markers of systemic inflammation in patients with essential hypertension

The aim of the present study was to investigate the relationships between urinary albuminexcretion, expressed as the albumin to creatinine ratio (ACR) with diverse markers ofinflammatory activation [high-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP), serum amyloid-Α(SAA), adiponectin, tumor necrosis factor-a (TNF-a), interleukin-18 (IL-18) and solubleCD40 ligand (sCD40L)] in non-diabetic patients with essential hypertension. Moreover,we tried to determine the differences in demographic, laboratory and clinical parametersbetween the groups of microalbuminuric and normoalbuminuric hypertensives.The entire population consisted of 308 consecutive newly-diagnosed untreated patientswith essential hypertension stageI-II [203 άνδρες, μέση ηλικία=51 έτη, αρτηριακή πίεση(ΑΠ) ιατρείου=148/95 mmHg]. Based on the mean value of ACR from two nonconsecutivespot urine samples patients were divided into two groups: those withmicroalbuminuria (MA) (ACR=30-300 mg/g, n=58) and those with normoalbuminuria(ACR<30mg/g, n=250). Moreover, blood samples were collected for the determination ofthe metabolic profile and hs-CRP, SAA, adiponectin, IL-18, TNF-a and sCD40L levels.Microalbuminurics compared to normoalbuminurics were older (54±7 vs 49±7 years,p=0.035), had greater waist circumference (104.1±11.5 vs 99±11.3 cm, p<0.05), whiledid not differ regarding sex and body mass index (p=NS). Hypertensives with MAcompared to those without MA had higher levels of office systolic BP (152±14 vs145±14 mmHg, p<0.05), 24-h systolic systolic and diastolic BP (141±16 vs 131±12mmHg and 89±11 vs 83±6 mmHg, respectively, p<0.005). Moreover, microalbuminuricscompared to normoalbuminurics were characterized by higher levels of log hs-CRP(0.69±0.2 vs 0.13±0.36 mg/l, p<0.0001), log SAA (0.73±0.24 vs 0.5±0.28 mg/dl,152p<0.0001) and lower log adiponectin (0.81±0.16 vs 0.92±0.23 μg/ml, p<0.0001)independently of confounding factors, while did not differ regarding metabolic profile,renal function and levels of IL-18, TNF-a and sCD40L (p=NS). In multiple regressionanalysis model log hs-CRP (b=0.476, vsp<0.0001), 24-h systolic BP (b=0.318, p<0.0001)waist circumference (b=0.206, p<0.0001) and log adiponectin (b=-0.145, p=0.005) wereindependent predictors of albuminuria.In conclusion, non-diabetic hypertensive patients with MA are characterixed byincreased levels of subclinical inlflammatoey activation, as reflected by the highconcentrations of hs-CRP and SAA and the low adiponectin values. Moreover, theindependent association of ACR with hs-CRP, SAA and adiponectin underscore theclose interrelationship between low-grade inflammation and albuminuria in the settingof essential hypertensionΣκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση της ΑΑΟ, εκφραζόμενηςως ο λόγος αλβουμίνης προς κρεατινίνη (Α/Κ), με δείκτες συστηματικής φλεγμονής[υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (hs-CRP), αμυλοειδές-Α (SAA),αντιπονεκτίνη (adiponectin), παράγοντας νέκρωσης όγκου-α (TNF-a), ιντερλευκίνη-18(IL-18) και διαλυτό σύνδεσμο CD40 (sCD40L) σε μη-διαβητικούς ασθενείς με ιδιοπαθήαρτηριακή υπέρταση (ΑΥ). Επίσης έγινε προσδιορισμός των διαφορών σταδημογραφικά, κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα μεταξύ των ομάδων των υπερτασικώνασθενών με μικροαλβουμινουρία και των νορμοαλβουμινουρικών υπερτασικών.Ο συνολικός πληθυσμός αποτελείται από 308 διαδοχικούς, νεοδιαγνωσθέντες ασθενείςμε ιδιοπαθή ΑΥ (στάδιο Ι-ΙΙ), οι οποίοι δε λαμβάνουν θεραπεία [203 άνδρες, μέσηηλικία=51 έτη, αρτηριακή πίεση (ΑΠ) ιατρείου=148/95 mmHg]. Βάσει της μέσης τιμήςτου Α/Κ σε 2 μη-διαδοχικά δείγματα πρωϊνών ούρων θα διαχωριστούν σε 2 ομάδες: σεασθενείς με μικροαλβουμινουρία (ΜΑ) (A/K=30-300 mg/g, n=58) και σενορμοαλβουμινουρικούς (Α/Κ<30mg/g, n=250). Επίσης ελήφθησαν δείγματα αίματοςγια καθορισμό του μεταβολικού προφίλ καθώς και των επιπέδων hs-CRP, SAA,adiponectin, IL-18, TNF-a και sCD40L.Οι μικροαλβουμινουρικοί υπερτασικοί σε σύγκριση με τους νορμοαλβουμινουρικούςήταν πιο ηλικιωμένοι (54±7 έναντι 49±7 έτη, p=0.035), παρουσίαζαν μεγαλύτερηπερίμετρο μέσης (104.1±11.5 έναντι 99±11.3 cm, p<0.05), ενώ δεν διέφεραν αναφορικάμε το φύλο και το δείκτη μάζας (p=NS). Οι ασθενείς με MA σε σύγκριση με αυτούςχωρίς MA είχαν μεγαλύτερη συστολική ΑΠ ιατρείου (152±14 έναντι 145±14 mmHg,p<0.05), 24-ωρη συστολική και διαστολική ΑΠ (141±16 έναντι 131±12 mmHg και89±11 έναντι 83±6 mmHg, αντιστοίχως, p<0.005). Επιπροσθέτως, οιμικροαλβουμινουρικοί σε σύγκριση με τους νορμοαλβουμινουρικούς χαρακτηρίζονταν150από σημαντικώς μεγαλύτερα επίπεδα log hs-CRP (0.69±0.2 έναντι 0.13±0.36 mg/l,p<0.0001), log SAA (0.73±0.24 έναντι 0.5±0.28 mg/dl, p<0.0001) και χαμηλότερεςσυγκεντρώσεις log adiponectin (0.81±0.16 έναντι 0.92±0.23 μg/ml, p<0.0001)ανεξαρτήτως συγχυτικών παραγόντων, ενώ δεν διέφεραν αναφορικά με το μεταβολικόπροφίλ τους δείκτες νεφρικής λειτουργίας καθώς και τα επίπεδα IL-18, TNF-a καιsCD40L (p=NS). Σε μοντέλο παλίνδρομης γραμμικής ανάλυσης δείχθηκε ότι η log hs-CRP (b=0.476, p<0.0001), η 24-ωρη ΣΑΠ (b=0.318, p<0.0001) και η περίμετρος μέσης(b=0.206, p<0.0001) και η log adiponectin (b=-0.145, p=0.005) ήταν ανεξάρτητοιπρογνωστικοί παράγοντες της αλβουμινουρίας.Συμπερασματικά, οι μη-διαβητικοί υπερτασικοί ασθενείς με ΜΑ παρουσιάζουναυξημένα επίπεδα υποκλινικής φλεγμονώδους διεργασίας, όπως αυτή αντανακλάταιαπό τις υψηλές τιμές hs-CRP και SAA καθώς και από τις χαμηλές συγκεντρώσεις τηςadiponectin. Επιπροσθέτως οι ανεξάρτητες συσχετίσεις της ΑΑΟ με τη hs-CRP, τοSAA και την adiponectin υπογραμμίζουν τη στενή διασύνδεση της συστηματικήςφλεγμονής και της αλβουμινουρίας στην ιδιοπαθή υπέρταση

Do we need biomarkers for diabetics progressing to heart failure?

Cardiovascular changes produce unfavorable outcomes including arterial hypertension and diabetes, which are related to the increased risk of heart failure (HF). The latter is highly prevalent in the setting of glucose metabolism dysregulation and high hemodynamic load, and identifying predictors of the incidence of HF with preserved ejection fraction (HFpEF) requires a research and is a clinical need. Toward this end, the variability in glucose regulation represents a novel dynamic way to comprehend and study the impact of glycemia. The results of the published study highlight the independent association of glycated hemoglobin A1c variability with the development of HFpEF in hypertensive diabetic patients. Based on the above, the effect of diverse antidiabetic therapies on glycemic control variability and overall management of these patients to reduce the risk of HFpEF remain essential for the modern cardiologist

Η εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού στη ναυτιλία

Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης δεν αποτέλεσε η ανάλυση των διατάξεων που αφορούν το δίκαιο ανταγωνισμού εν γένει. Η προσοχή επικεντρώθηκε ιδιαιτέρως στο πώς εφαρμόζονται οι κανόνες ανταγωνισμού στο πεδίο της ναυτιλίας. Έγινε προσπάθεια να εξετασθούν σε βάθος οι ιδιαιτερότητες της εφαρμογής των κανόνων ανταγωνισμού στο πεδίο της ναυτιλίας και να επισημανθούν και να αναλυθούν οι ιδιαιτερότητες και οι εξαιρέσεις που την αφορούν. Η εξέταση των σχετικών ζητημάτων έγινε σε τέσσερα επίπεδα. Αρχικά, εξετάσθηκαν οι συμφωνίες συνεργασίας στη ναυτιλία τακτικών γραμμών. Αν και οι ναυτιλιακές διασκέψεις πλέον έχουν ιστορική και μόνο σημασία, καθώς η σχετική απαλλαγή απ’ τους κανόνες ανταγωνισμού καταργήθηκε, έγινε προσπάθεια να τονισθούν τα βασικά σημεία του Κανονισμού 4056/86 που χορηγούσε τη σχετική απαλλαγή. Στη ναυτιλία τακτικών γραμμών, μόνο τα consortia απολαμβάνουν απαλλαγή κατά κατηγορία μέσω Κανονισμού καθώς θεωρούνται ως μη βλαπτικά για τον ανταγωνισμό. Στη ναυτιλία μη τακτικών γραμμών, οι συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ ανταγωνιστών που προκαλούν αμφισβητήσεις σχετικά με τη συμβατότητά τους με τους κανόνες ανταγωνισμού είναι τα shipping pools. Αν και σε γενικές γραμμές τέτοιου είδους συμφωνίες δε θεωρούνται ως προβληματικές εξ απόψεως του δικαίου ανταγωνισμού, έγινε προσπάθεια να εξευρεθούν κάποιες περιπτώσεις παραβίασης. Νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ ανταγωνιστών αποτελούν πλέον και οι συμφωνίες ανταλλαγής πληροφοριών. Αν και δεν παραβιάζουν εξ ορισμού τους κανόνες ανταγωνισμού, θεωρήθηκε χρήσιμο να αναζητηθούν οι προϋποθέσεις και οι περιπτώσεις που τέτοιες συμφωνίες παραβιάζουν τους κανόνες ανταγωνισμού. Τέλος, εξίσου σημαντική είναι και η εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού στο τομέα των λιμενικών υπηρεσιών. Και σε αυτό το τομέα, συμπράξεις ή ακόμα και μονομερείς συμπεριφορές κάποιων παρόχων τέτοιων υπηρεσιών μπορούν να δημιουργήσουν ζητήματα ανταγωνισμού. Τέτοια ζητήματα αναφαίνονται κυρίως λόγω της καταχρηστικής εκμετάλλευσης της δεσπόζουσας θέσης αυτών που θα προκύπτει συνήθως από την άρνηση πρόσβασης στο λιμένα, την άρνηση πρόσβασης στις λιμενικές υπηρεσίες καθώς και στην επιβολή καταχρηστικών όρων στους δέκτες των υπηρεσιών αυτών.The purpose of this study was not to analyze the provisions of competition law in general. Attention has focused, in particular, on how the competition rules apply in the field of shipping. An effort has been made to examine in depth the specificities of the application of the competition rules in the field of shipping and to highlight and analyze the specificities and exceptions of competition rules concerning liner shipping, tramp shipping, information exchange agreements and port services